Zeg eens ‘B’

Bij het eerste bezoek aan de dokter. Keelpijn? Voorgelicht door Nijntje is het bezoek bij de dokter niet meer zo eng. Zeg eens ‘A’? Het middeltje van de dokter helpt. Je bent weer ‘beter’.

In Nederland rijden we tegenwoordig van ‘A naar Beter’. Waar aan de weg wordt gewerkt zijn de infrastructuur-artsen zeer deskundig in het leiden en omleiden van verkeersstromen, zodat we er alleemaal uiteindelijk beter van worden. Hoewel, soms staan er meer auto’s  vast, dan dat er rijden. Goed om te ontstressen, rustig aan. Rutte zegt nog steeds dat we er beter uit komen.

Maar ‘B’ hoort er bij. Wie ‘A’ zegt moet ook ‘B’  zeggen. Voetbalfans veranderen dit in ‘geen woorden, maar daden’, alsof woorden er niet toe doen.

De Heere God zegt ‘A’. Een bijbel vol beloften, die in het begin wat raadselachtig over komen, maar naarmate de tijd verder gaat steeds duidelijker worden. In de decembermaand horen wij adventsteksten over een kind met prachtig namen. Abram kreeg beloften, dat hij een zoon zou krijgen, een volk zou worden en tot zegen zou zijn van de volkeren. Offers, profeten, priesters en koningen lieten iets zien van de beloofde redder. Maar steeds klonken de beloften alsof zij al gerealiseerd waren. Een Kind is ons geboren en een Zoon is ons gegeven. Een volk dat in duisternis wandelt, ziet een groot licht.

God de Heere zegt ook ‘B’. Belofte is realiteit. Beloften vormen het Evangelie van de vergeving zonden.

Ik moet ook ‘B’ zeggen. Zonder ‘daden’ kom je in de sport niet verder, maar dat is in de kerk ook zo. Verkeersdeskundigen en infrastructuur ingenieurs zijn slim slagvaardig in het vinden van oplossingen voor files en verkeersknelpunten. Alles wordt ‘Beter’. Artsen zijn deskundig om diagnoses te stellen en medicijnen voor te schrijven. Nijntje knapt weer op.

In Bethel zijn we vertrouwd geraakt met profetische preken. We hebben ‘deskundigen’ in ‘huis’ waarin God spreekt door mensen. Het is niet anders, want de Bijbel zegt ook dat de verkondiging op de hoogte van de heilsfeiten staat. Of het nu gaat over ‘de jas van Paulus’, of over ‘wel doortimmerde huizen’. Soms gaat het over een met stomheid geslagen priester, die het evangelie ‘niet kon geloven’. Die profetische preken, dat is ‘A’ en daarmee instemmen in het geloof, dat erbij hoort, is ‘B’.

De Heere God heeft de lijn door getrokken. Hij ging door de diepten van lijden naar de hoogte van Pasen, hemelvaart tot in de hemel. Hij staat voor Zijn Woord, voegt de daad bij het Woord en zegt ‘B’. Beter dan ooit op aarde. Zoals in den beginne.

Wij? Ik? Ik zou me opgeven voor vrijwilliger, ik zou bidden voor één iemand, ik zou me bezinnen op belijdenis doen, ik zou dagelijks Bijbellezen, ik zou tot daden komen, de daad bij het Woord voegen. Ik zou ‘B’ zeggen. Dat beloofde ik mezelf. En mensen. En God.

Soms zijn preken praktisch, helder en prikkelend Nu de toepassing nog. Die aanbevelingen. Nu de daad bij het woord. Zou het lukken? God gaat in Zijn beloften mee en Hij is er bij. De ‘Ik zal Zijn’. Wat een mooi lied. Maar ik moet steeds weer zelf ‘B’ zeggen, anders hebben al die profetische preken geen zin. Wat we in Bethel nodig hebben is profetische prediking en hoorders die Bethel bouwen. De gele hesjes uit en aan de slag (Haggaï 1,14). En zij kwamen en bouwden. Wij zullen komen en bouwen. ‘B’ zeggen. Doen.

december 2018

Ds. F. van Roest