Elfstedentocht

Het klimaatbeleid ligt even stil. Er is nu even geen tijd voor doordachte beslissingen. Trouwens, de kikkers kwaken weer in Wuhan. De meeste vliegtuigen staan aan de grond. De vogels lijken meer te zingen of is het omdat je hen beter kunt horen door minder autogeluiden? Het KNMI laat weer ballonnetjes op omdat andere data minder binnenkomen door het stilvallen van de luchtvaart. Het gaat mij niet om die ene tocht, maar toch.

Er lijken minder ongelukken te gebeuren en het aantal aanslagen is ook kleiner. Criminelen zijn even uit het veld geslagen, maar slaan op andere wijze toch weer toe. Zij herzien hun strategie en verkopen koffiefilters als mondkapjes of bemachtigen een ‘Van Gogh’.

We zijn gewend geraakt aan het uitbesteden van kerntaken in het gezin. Kinderopvang, naschoolse opvang en onderwijs zijn nu weer even primaire gezinstaken en ouders voelen zich ‘back tot the basic’. Knelpunten in jeugdzorg kregen soms te weinig aandacht, maar nu blijkt de zwakte en de beperkte houdbaarheid van veel maatregelingen.

In de gemeente moet alles over een andere boeg. De vaarroute is een andere geworden. We zijn gezegend met het feit dat we op allerlei manieren met elkaar verbonden kunnen blijven. Dankbaarheid mag er zijn om het feit dat via internet en telefoon heel veel mogelijk blijft. Geloof blijkt creatief te zijn. De Heilige Geest kan ook wel wegen vinden om ons te bereiken. We zijn geen schip zonder stuurman. De beste Stuurman stond ooit en staat aan de wal en hoor wat Hij zegt: ‘Het (!?) moet over een andere boeg!’ Toen werd er veel vis gevangen. De Pinkstergeest is scheppend creatief in 2020. De andere boeg.

Zon sta stil! (Jozua 10,12-14). Wij hebben een beeld van de wereld dat dit niet kan. Uitleggers zijn vindingrijk om hier iets van te vinden. Vandaag zeggen we: de hele wereld staat even stil. Twee maanden geleden zouden we gezegd hebben, dat dat echt niet kan. Zover komt het niet. En vandaag, zonder de waan van de dag, is het zo. U kent de beelden en weet van de feiten. Het is zo stil. De aarde draait wel. De zon komt wel op en gaat weer onder. De vogels zingen en bouwen hun nesten. Het is lente.

Ingrijpend voor hen die juist nu ziek zijn. Soms zijn bekenden besmet met het virus.

Zwaar voor hen die getroffen zijn en voor anderen die hen liefhebben. Een hele zorg voor zorgpersoneel, zeg maar dubbele zorg. Onze gebeden mogen met hen allen meegaan. We geloven in een God Die hoort.

Wie weet, door ingrijpen van Hogerhand, zullen de seizoenen zich anders afwisselen. Wees, met mij stil, voor het aangezicht van God. Wat ik leer? Dat God zegt: ‘Ik regeer!’ Zo kan alles anders worden.

Misschien komt die ‘tocht der tochten’ er toch wel!? Eens zal alles anders zijn.