The Queen

Toonbeeld van stabiliteit. Zeventig jaar. Ik was nog maar twee jaar. Zelfde hoedje, zelfde jas, zelfde tas. Ze wordt geroemd vanwege haar trouw. In het openbaar koos zij geen partij. Achter de schermen zette zij de puntjes op negende letter.

Uniek.

Er klinken ook andere geluiden. Rijkdommen werden verkregen over de ruggen van slaven. Nooit werden excuses gemaakt. Maar Mandela was een bevriend staatshoofd. Zij bewoog mee in vastberadenheid en trouw.

Dubbel.

Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen. Een christen is bescheiden en eerlijk. Elisabeth is een spiegel. Wie was ik tussen de tweede en de derde wereldoorlog? Jaren van vrijheid, maar hoe gebonden was ik?

Na 9-11 was er heimwee naar de laatste decennia van de vorige eeuw. Nu volgt de ene na de andere crisis en neemt onrust dagelijks toe. Inflatie, vluchtelingen, geweld, klimaat, stikstof zijn de ingrediënten.

Een moeder is het beeld van geborgenheid, genegenheid, trouw, liefde, zelfs van genade. Een moeder blijft moeder, wat een kind ook doet. Door dik en dun. Bij afkeer en bij terugkeer. Zo is God.

Hoe dubbel ik ook ben, God de Vader is uniek. Genadig stabiel. Tijden veranderen, Hij blijft Dezelfde. Hij verdoezelt geen schuld, maar vergeeft. Zelfde recht, zelfde trouw, zelfde liefde, zelfde genade, zelfde geduld.

Hij zal de redder zijn der armen,
Hij hoort hun hulpgeschrei.
Hij is met koninklijk erbarmen
hun eenzaamheid nabij.
Hij helpt, met hun bestaan bewogen
die zijn in vrees verward.
Hun bloed is kostbaar in Zijn ogen.
Hij draagt hen in Zijn hart.

(Psalm 72)