De farao’s, die Jozef niet kennen

Wonderlijk was de weg van Jozef tot onderkoning van Egypte. Via dromen en de uitleg door Jozef komt de Farao onder de indruk van de wijsheid van Jakobs dromende zoon. Hij wordt de tweede man in het rijk aan de Nijl. Jozef hielp de Farao echter ook uit de droom: mijn Gòd legt dromen uit.

Een andere farao volgt op, zonder herinnering aan Jozef, ook geen indruk meer van de God van Jozef, Die in Zijn voorzienigheid een heel volk en vele andere volken redt in dure tijd en hongersnood. Het volk wordt tot slaven gemaakt. Onderdrukking, uitbuiting, kleinering, verachting en bespotting. De zegen lijkt vergeten, daar mee is Egypte Godvergeten en zo gedraagt zich de farao.

Abram, Izaäk, Jakob en Jozef staan voor Gods beloften. Gezegend zouden zij zijn en een zegen voor de volken. Dat bleek. Maar nu verder. De beloften lijken verder hun vervulling te missen mede door een farao, die Jozef niet kende.

Wereldwijde conflicten. Helse taferelen. Apocalyptische tijden. Gevolg is onzekerheid, angst, twijfel, vluchtgedrag. Wie kent Jozef nog en zijn God, die hen uit dromen hielp en in genade voorziet, verlost en voedt?

Ouderen kunnen achteromkijken. Er is niet veel nieuws onder de zon. Toch is er wel iets fundamenteels aan het veranderen. Kennis, herinnering, ervaring aan en met de God van Jozef gaan steeds meer ontbreken. Ouderen, door het leven en door de Geest van de God van Jozef wijs geworden, mogen daarom nu iets vertellen over hun Heere en Heiland.

Juist nu lees ik wel eens het laatste gedeelte van het Evangelie naar Mattheüs. Troostvolle woorden. Ik heb alle macht in de hemel en op de aarde. Ik ben met u alle dagen, tot aan de voleinding van de wereld. Maar opvallend staat daar tussen ‘maak alle volken tot Mijn discipelen’. Deze zendingsopdracht is van alle tijden en ook voor alle generaties, ook voor de oudste.

Ouderen die zelf troost nodig hebben en ook bemoedigd moeten worden, hebben op hun leeftijd een geweldige taak: vertellen van Jozef en de God van uitkomst, recht en gerechtigheid. Aan ouderen, aan jongeren, aan kinderen en kleinkinderen. De waarden van de wet en het evangelie mogen verteld en doorgegeven worden. De waarden van geloof, genade en gebed mogen geleerd en geoefend worden.